13 czerwca 2024 r. na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim im. Jana Pawła II w Lublinie miał miejsce finał Ogólnopolskiego Konkursu Logicznego.
Tego samego dnia odbyły się również trzy wykłady. Były one interesujące, a w czasie ich trwania wywiązały się liczne dyskusje (mogę się pokusić o stwierdzenie, że gdyby nie ograniczony czas, każdy z nich nie trwałby dwie godziny, ale przynajmniej cztery). Chociaż był to konkurs logiczny, czyli związany z matematyką, pierwszy wykład poświęcony był w znacznej części biologii i nosił tytuł “Jak poznajemy świat? Kody, kody, wszędzie kody…” . Dr Andrzej Zykubek podkreślał w nim znaczenie różnych mechanizmów (i kodów im odpowiadających, nie tylko genetycznych) w naszym organizmie. Był to interesujący i pouczający wykład, z którego wiele wyniosłam, i którego treść na pewno przyda mi się w życiu.
Następny wykład poprowadził dr Jacek Jarocki. “Myśleć krytycznie … Ale jak?” – był to tytuł i myśl przewodnia tego spotkania. Pokazał nam na podstawie jednego zdania, że nie ma przekonań, których nie można złamać, ponieważ każde przekonanie jest nabyte. Był to wykład cieszący się, moim zdaniem, największą popularnością i dynamiką wypowiedzi. Dyskusja, która się wywiązała nie przebiegała jedynie na linii profesor – finalista (brało w niej udział kilku finalistów, którzy nie byli ze sobą zgodni). Wykład zakończył się kilkoma niezadanymi pytaniami, gdyż czas dobiegł już końca, a profesor miał zajęcia, na które musiał zdążyć. Było to bardzo interesujące i dające do myślenia spotkanie.
“Czy logika jest w naszych głowach?” to tytuł ostatniego wykładu. Poprowadził go dr hab. Marek Lechniak, który opowiedział nam o wynikach badań przeprowadzonych nad osobami w różnym wieku. Polegały one przede wszystkim na sprawdzeniu poziomu logicznego myślenia w różnych sytuacjach i różnic wynikających z wieku badanych. Inne dotyczyły małych dzieci, a ich zadaniem było popatrzenie na zdjęcie i stwierdzenie “Czy jest więcej tulipanów czy kwiatków”. Mimo że, obrazował to zagadnienie tylko jeden slajd, to na końcu wykładu temat ten powrócił za sprawą pewnego chłopaka, który wysunął tezę, która nawet profesora zaskoczyła. Było więcej pytań zadawanych przez finalistów, a jeszcze więcej takich, na które nie padły odpowiedzi z powodu naglącego czasu, lecz właśnie te tulipany najbardziej zapadły mi w pamięci.
Po zakończonym, trzecim i ostatnim wykładzie tego dnia, głos zabrał rektor KUL-u ks. prof. Mirosław Kalinowski, który nie tylko wyraził swoje uznanie dla wszystkich uczestników, opowiedział nam również trochę więcej o samym KUL-u, który zajmuje 6. miejsce w rankingu uniwersytetów w Polsce biorących udział w procesie ewaluacji, i który współpracuje z amerykańskim ośrodkiem badań onkologicznych.
Po tej przemowie nastąpiło rozdanie nagród, na które przybył Wiceminister Nauki i Szkolnictwa Wyższego dr hab. Andrzej Szeptycki.
Był to bardzo długi i interesujący dzień, w trakcie którego dodatkowo, wraz z Panią Ireną Konopką, uczestniczyłyśmy w warsztatach pt. “Dowodzenie w matematyce” (teoria praktyki matematyków), prowadzonych przez dr hab. Bożenę Czernecką-Rej. Przedstawiła ona omawiane zagadnienia w sposób bardzo przejrzysty i interesujący, czego dowodem była przerwa, którą większość wolała spędzić na rozmowie z Panią Profesor.
Organizacja tego spotkania była dla mnie bardzo pozytywnym zaskoczeniem, a pomoc wolontariuszy i wykładowców była nieoceniona. Czas spędzony na KUL-u nie był czasem zmarnowanym, wręcz przeciwnie, pogłębił tylko moją chęć odkrywania świata logiki, jak i biologii, a doświadczenia, które zdobyłam dzięki niemu, zostaną ze mną na zawsze.
